سینمای انقلاب مدیر دغدغه مند می خواهد/ مدیر فرهنگی یا تولید کننده؛ کدامیک می تواند حال خراب فرهنگ را بهبود بخشد؟

پس از ابراز نگرانی های رهبری در حوزه فرهنگ و نامگذاری سال جدید بر اساس همین نگرانی ها، موجی از مطالبه گری از اهالی فرهنگ برای لبیک به بیاینات رهبر و رفع دغدغه های ایشان براه افتاد. مطالباتی که متوجه اهالی فرهنگ بود. این مطالبات در حوزه سینما به کارگردان، تهیه کننده، فیلمساز و نویسنده معطوف می شد اما غافل از اینکه برای تحقق یک سینمای انقلابی و پایبند به آرمان ها، قبل از هر چیز این مدیران فرهنگی هستند که باید ضرورت تولد این سینما را درک نمایند.

به گزارش سراج24 سینمایی که می خواهد ارزش های انقلاب، دفاع مقدس و سبک زندگی اسلامی را به تصویر بکشد، باید مدیران دغدغه مندی داشته باشد چراکه اگر مدیری دغدغه فرهنگی نداشته باشد و نخواهد نگرانی های رهبری در حوزه فرهنگ مرتفع گردد براحتی می تواند چوب لای چرخ تولیدات گذاشته و از تولد آنها جلوگیری نماید.

بی تعارف باید اذعان نمود فیلمساز و عوامل تولید نیز پیش از هر چیز و در موازات شناخت سلیقه مخاطب، سلیقه مدیران فرهنگی را باید بشناسد تا بتواند مراحل دریافت مجوزش را کوتاهتر نماید در نتیجه طبیعی است که نقش مدیران فرهنگی برای تحقق سینمای انقلابی و تبلور ارزش ها در سینما و در نمایی بالاتر در تمام عرصه های فرهنگی، بسیار پر رنگ تر از عوامل تولید است.

این مدیر فرهنگی است که می تواند با سیاست گذاری و سفارش آثار ماندگار زمینه را برای بازگشت ارزش های از دست رفته به سینما مهیا سازد علی الخصوص در روزگاری که بیت المال نیز به اسارت سینما  و فرهنگ درآمده و در چند سال اخیر شاهد تولید فیلم های بی کیفیت و بی هدف با هزینه بیت المال بوده ایم.

سینمایی که از جیب بیت المال استرزاق می کند اما هیچ قرابتی با ارزش های انقلاب و دفاع مقدس ندارد. سینمایی که به اذعان بسیاری از کارشناسان می تواند مهمترین نقش را در فرهنگ سازی و استیلای فرهنگ ناب اسلامی بازی کند، متاسفانه امروز به خدمت سبک زندگی وارداتی درآمده و اسیر هیاهوی رسانه های غربی شده است.

علی ایحال باید اذعان نمود که بیماری مُسری سینمای امروز ما در گام نخست با تدبیر مدیران فرهنگی و تقویت دغدغه های فرهنگی آنها حل خواهد شد و مطالبه گری از فیلمسازان باید در گام بعدی مورد توجه رسانه ها و دلسوزان فرهنگ کشور قرار گیرد.

شاید پر بیراه نباشد تذکر این مورد که یادآور شویم، تنها در صورتی می توان به اصلاح سینما و حتی به اصلاح اوضاع فرهنگی جامعه امید داشت که مدیران فرهنگی خود را در برابر دغدغه های رهبری حس کنند و برای رفع آنها بصورت جهادی وارد عرصه شوند.